Cel polegający na osiągnięciu zerowej emisji netto do połowy XXI w. nie zostanie osiągnięty na czas jedynie przez samą zmianę technologiczną, a oprócz zmian polityki i inwestycji prawdopodobnie będzie polegał na zmianie zachowań.

Każdy z mieszkańców planety Ziemia jest konsumentem i podejmuje decyzje, które wpływają na środowisko i innych ludzi. Zaspokajamy nasze potrzeby konsumenckie, nie tylko bezpośrednio poprzez zakup towarów czy usług, lecz także poprzez korzystanie z różnego rodzaju zasobów, takich jak woda, energia czy paliwa i inne surowce. Gospodarstwa domowe w istotny sposób wpływają na stan środowiska – według badań opublikowanych w 2016 roku przyczyniają się do ponad 60% światowych emisji gazów cieplarnianych i w 50–80% odpowiadają za zużycie gruntów, zasobów materiałowych i wody. Ocenia się, że zamieszkiwanie, korzystanie z transportu oraz zakupy i spożywanie żywności najsilniej oddziałują na środowisko, w tym na klimat. Ślad ekologiczny UE jest jednym z większych na naszej świecie. Każda osoba zużywa rocznie 16 ton surowców, z czego blisko 40% ton stanowią odpady, z których 1/2 trafia na składowiska.

Aby odwrócić trend konsumeryzmu rozwija się konsumpcja zrównoważona, nastawiona na poszanowanie zasobów przyrodniczych, a w szczególności dbanie o zachowanie usług ekosystemów. Wiąże się z tym cała gama zachowań takich jak między innymi preferowanie produktów lokalnych, regionalnych czy sezonowych.

długoterminowe strategie klimatyczne powinny wyraźnie uwzględniać możliwość zmiany zachowania w sektorach o dużym wpływie (szczególnie w zaniedbanych obszarach, takich jak lotnictwo i dieta w tym ograniczenie spożycia mięsa, oprócz częściej badanego transportu samochodowego i zużycia energii) przy opracowywaniu obecnych i przyszłych polityk. Modelowanie i opracowywanie scenariuszy powinny badać różne możliwe zmiany zachowań, aby osiągnąć cele klimatyczne. Pomogłyby one zidentyfikować obszary priorytetowe dla bardziej aktywnego monitorowania i testowania polityk oraz innowacji zaprojektowanych w celu zachęcenia do zmiany zachowań i ograniczenia emisji zgodnie ze zobowiązaniami paryskimi.

Z badań wynika, że ​​interwencje, takie jak zapewnienie bezpłatnych przejazdów tranzytowych lub wypożyczanie rowerów elektrycznych, mogą zachęcać do zmiany trybu, przerywając utrwalone nawyki. Jednak mało jest badań na temat sposobu zachęcania do zmniejszenia spożycia mięsa i praktycznie nie przeprowadzono żadnych eksperymentów dotyczących zmniejszenia popytu na podróże lotnicze. Dlatego opracowano wstępną listę przykładów tego, w jaki sposób interwencje behawioralne w innych dziedzinach, można zastosować w podróżach lotniczych. Te interwencje behawioralne są przykładami eksperymentów, które można przeprowadzić na poziomie instytucjonalnym lub regionalnym, i które rządy krajowe mogłyby wspierać zarówno regulacyjnie, jak i finansowo. Można je również wziąć pod uwagę przy projektowaniu scenariuszy długoterminowych lub backcastingu dotyczących celów na 2050 r.

Cały tekst jest dostępny w spostaci PDF.