Europa post-COVID musi podjąć znacznie więcej wysiłków, jeśli chodzi o przeciwdziałanie zmianie klimatu. Nawet przy niedawno zwiększonym celu redukcji emisji o co najmniej 55% do 2030 r. UE nadal nie chroni nas przed katastrofą klimatyczną, twierdzi Wendel Trio.

Wendel Trio jest dyrektorem Climate Action Network Europe, koalicji organizacji pozarządowych zajmujących się ochroną środowiska.

Domaga się uznania, że UE niedawno zwiększyła swój cel klimatyczny do 2030 r., a obecnie dąży do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych netto o co najmniej 55 %, a nie o 40 %, do końca dekady. Był to krok we właściwym kierunku, ale UE wciąż nie wywiązuje się ze swojego zobowiązania wynikającego z porozumienia paryskiego i ograniczy wzrost temperatury do 1,5°C.

Faktem jest, że powinniśmy i możemy zrobić znacznie więcej. Ponieważ Komisja Europejska wprowadza ostatnie poprawki do pakietu legislacyjnego "Fit for 55", nadszedł czas, aby przyjrzeć się, w jaki sposób przekroczyć obecny cel UE w dziedzinie klimatu i utorować drogę do osiągnięcia neutralności klimatycznej w 2040 roku.

Przy obecnych zobowiązaniach ZE STRONY UE i innych głównych emitentów, do końca obecnego stulecia świat nadal zmierza w kierunku wzrostu temperatury na świecie o co najmniej 2,5°C. Szacuje się, że tak dramatyczna trajektoria wzrostu temperatury spowoduje 8,0% straty PKB w Europie już do 2050 roku.

Jako bogata gospodarka, a także główny historyczny emitent, powinniśmy zatem dążyć do redukcji emisji o co najmniej 65% do 2030 roku. Jedynie tak istotne cięcie będzie stanowiło sprawiedliwy wkład UE w osiągnięcie celu porozumienia paryskiego. Aby tak się stało, musimy przygotować pakiet legislacyjny Komisji "Fit for 1.5°C".

Oczekuje się, że wnioski Komisji obejmą przegląd podstawowych unijnych przepisów dotyczących klimatu i energii, w tym przepisów dotyczących redukcji emisji, za pośrednictwem systemu handlu uprawnieniami do emisji i polityk krajowych, a także tych, które koncentrują się na zwiększeniu oszczędności energii i produkcji energii ze źródeł odnawialnych.

Aby odnieść sukces w walce ze zmianami klimatycznymi, wszystkie elementy tych przepisów muszą mieć maksymalne ambicje. W żaden sposób nie możemy sobie pozwolić na to, abyśmy mogli korzystać z ram umożliwiających sztuczki księgowe lub cele zamienne, a postęp w jednym sektorze jest wykorzystywany do osłabiania wysiłków potrzebnych w innych.

Wszystkie sektory wymagają znacznych redukcji osiągniętych za pomocą odpowiednich środków dostosowanych do realiów krajowych. W związku z tym nowe cele w zakresie klimatu i energii muszą być nie tylko o wiele ambitniejsze niż obecnie, aby przekroczyć wspólny cel -55 %, ale także być wiążące dla wszystkich państw członkowskich.

Rolą państw członkowskich jest przełożenie tych celów na działanie. Rządy muszą wziąć pełną odpowiedzialność i być odpowiedzialne za osiągnięcie celów w każdym sektorze. Obecny system nie dąży jednak do zwiększenia ambicji i brakuje im wystarczająco silnych narzędzi na wypadek, gdyby państwo członkowskie nie wywiązało się z zobowiązań.

Nadal istnieją państwa członkowskie, które nie spełniają nawet bardzo minimalnego poziomu ambicji wskazanego w ich krajowych punktach odniesienia dla danego sektora. W związku z tym, aby w celu nadania priorytetu działaniom w zakresie zmiany klimatu, nadchodzący pakiet legislacyjny musi znacznie wzmocnić unijne mechanizmy zarządzania, przestrzegania przepisów i sprawozdawczości.

Jednocześnie państwa członkowskie są również pierwszymi, które zbierają wszystkie korzyści płynące z czystej transformacji. Co więcej, dzięki odnowionemu budżetowi UE oraz instrumentowi na rzecz naprawy i odporności mają one również szansę na jednorazową zmianę czasu pracy, a tylko w tym roku otworzy się okno, aby zapewnić finansowanie zrównoważonego procesu inwestycyjnego sprzyjającego włączeniu społecznemu.

Nie zapominajmy również, że pakiet legislacyjny Komisji zostanie omówiony tuż przed szczytem COP26, który ma się odbyć w listopadzie 2021 r. Wszystkie unijne zmiany klimatyczno-energetyczne muszą zatem być zgodne z planowanymi wnioskami i zobowiązaniami dotyczącymi ambitnej transformacji energetyki – odejścia od paliw kopalnych i w kierunku systemu opartego na energii odnawialnej w 100%.

W miarę jak świat stoi przed wspólnym wyzwaniem klimatycznym, wprowadzenie zgodnych polityk o 1,5°C pomoże UE wprowadzić na pokład innych dużych emitentów, takich jak USA i Chiny, a także wiele krajów rozwijających się i gospodarki wschodzące na całym świecie. Dzięki pakietowi legislacyjnemu "Fit for 1,5°C" osiągnięcie celu porozumienia paryskiego będzie zatem o wiele bardziej osiągalne na całym świecie. Nadszedł czas, aby UE zakasała rękawy!

Źródło: euractiv.com