Nowe i zmienione prawodawstwo klimatyczne w Europie musi umożliwić miastom osiągnięcie neutralności klimatycznej do połowy wieku, w tym poprzez zachęcanie do większej renowacji budynków i stymulowanie przejścia na czystą energię, piszą europejscy burmistrzowie.

Poniższy list otwarty podpisało 10 burmistrzów z całej Europy (pełna lista na dole).

Nowy cel UE polegający na zmniejszeniu emisji o 55% do 2030 r. – oraz cel neutralności klimatycznej do 2050 r. – zapisany w pierwszym europejskim prawie klimatycznym stanowią pozytywny i zachęcający krok w kierunku, aby Europa stała się pierwszym kontynentem neutralnym klimatycznie. Teraz istotne jest, aby prawodawstwo Fit for 55 wspierało ekologiczne i sprawiedliwe ożywienie oraz pomaga w zwiększaniu skalowania sprawdzonych rozwiązań w zakresie dostarczania bardziej ekologicznej i sprawiedliwej przyszłości.

Jako burmistrzowie europejskich miast wszyscy jesteśmy na pierwszej linii zmian klimatycznych, a miniony rok pokazał również, jak ważne jest, aby nasze władze miejskie zarządzały równie egzystencjalnymi zagrożeniami, takimi jak pandemia COVID-19. Pomimo tego bezprecedensowego wyzwania, nadal działamy zgodnie z naszymi celami klimatycznymi i w dostarczaniu krytycznych transformacji sektorowych, których potrzebujemy, i które, mamy nadzieję, mogą zainspirować pakiet Fit for 55.

Zebraliśmy się, aby odpowiedzieć na pakiet Fit for 55, którym jest Fit for Cities i umożliwia rozwój miast kompaktowych, zielonych i integracyjnych. Pakiet "Fit for Cities" musi być ambitny. Proponujemy, aby UE odpowiadała poziomowi ambicji, w którym miasta są pionierskie; zwracamy się do UE i wszystkich państw członkowskich o uczynienie miast kluczowymi partnerami w walce ze zmianą klimatu; i tylko po to, aby przejście do europy neutralnej pod względem klimatu stworzyło dobre, zielone miejsca pracy i przyniosło korzyści wszystkim obywatelom w równym stopniu.

Potrzebujemy prawodawstwa, które pomoże osiągnąć cele europejskiego zielonego ładu. W szczególności powinna dążyć do osiągnięcia następujących wyników:

1. Mobilność: podniesienie celów w zakresie redukcji emisji CO2 dla pojazdów drogowych w celu dostosowania się do dróg bezemisyjnych UE 2050 i stopniowego wycofywania nowych samochodów z silnikami benzynowymi i diesla tak szybko, jak to możliwe, a najpóźniej do 2035 r. Zapewnienie, aby paliwa alternatywne i infrastruktura ładowania były wdrażane zgodnie z priorytetami miast, zaspokajając potrzeby wszystkich użytkowników dróg miejskich. Umożliwienie i zachęcanie miast do bycia przewodnikami w obszarach bezemisyjnych promujących zmiany modalne i napędzających przejście na pojazdy bezemisyjne.

2. Budynki: stworzenie odpowiednich warunków umożliwiających funkcjonowanie nowych budynków na poziomie zerowym netto do 2030 r., a wszystkie budynki do 2050 r. dzięki zwiększeniu stawek za renowację. Wymaga to odblokowania inwestycji dla wszystkich rodzajów budynków (infrastruktury publicznej, handlowej, mieszkalnej, dziedzictwa kulturowego i społecznego) oraz rozwiązania problemu jakości renowacji, w tym głębokich lub etapowych renowacji. Przegląd dyrektywy w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD) powinien utorować drogę do finansowania, które podkreśla i wspiera cały cykl życia sektora budowlanego.

3. Czysta energia: umożliwienie przejścia na zdecentralizowane, z digitalizowane, zdemokratyzowane i w pełni zdekarbonizowane sieci elektroenergetyczne z inwestycjami ukierunkowanymi na masowe zwiększanie zdolności odnawialnych, stopniowe wycofywanie niesłabnących zasobów węgla i gazu z jasnymi terminami i środkami przejściowymi oraz wprowadzenie ogrzewania i chłodzenia na drogę do pełnej dekarbonizacji do 2050 r., w tym poprzez elektryfikację.

4. Sprawiedliwa transformacja: neutralność klimatyczna musi zostać osiągnięta poprzez sprawiedliwą transformację i walkę z ubóstwem energetycznym. Ambitniejsze cele będą wymagały nowych umiejętności i szkoleń oraz stworzą wysokiej jakości lokalne miejsca pracy. Jednak grupy szczególnie wrażliwe i gospodarstwa domowe ubogie w energię powinny być wspierane z dotacji bezpośrednich i środków alternatywnych.

5. Ustalanie cen emisji dwutlenku węgla: rozszerzenie systemu handlu uprawnieniami do emisji na sektor budowlany i transportowy musi być połączone z solidnymi środkami ochrony najbardziej narażonych grup przed wszelkimi negatywnymi skutkami związanymi na przykład z kosztami utrzymania. Przyszłe dochody z ustalania cen emisji dwutlenku węgla muszą zostać przeznaczone na wsparcie działań w dziedzinie klimatu i sprawiedliwą transformację we wszystkich miastach europejskich.

Dzięki zaangażowaniu w tworzenie bardziej ekologicznej, zdrowszej i bardziej sprzyjającej włączeniu społecznemu przyszłości dla swoich mieszkańców, miasta już podejmują działania w tym zakresie i zapewniają lepszą jakość powietrza i żywności, poprawiają wskaźniki recyklingu, zmniejszają ilość odpadów i zwalczają nierówności w swoich miastach. Działania te nie tylko stawiają je na drodze do neutralności klimatycznej, ale także rozpoczynają zielone i po prostu ożywienie po COVID-19, w tym tworzenie milionów wysokiej jakości zielonych miejsc pracy.

Aby zapewnić, że ożywienie gospodarcze będzie ekologiczne i sprawiedliwe, konieczna jest ściślejsza współpraca między władzami krajowymi i lokalnymi w celu zwiększenia skali rozwiązań, zwłaszcza w ramach krajowych planów naprawy gospodarczej i zapewnienia, że inwestycje odpowiadają potrzebom miast w okresie wydatków na lata 2021–27. Zarówno reformy polityki, jak i inwestycje będą niezbędne do osiągnięcia celu redukcji emisji o 55 % do 2030 r. Pakiet Fit for 55 może przyczynić się do osiągnięcia unijnych ambicji klimatycznych oraz pobudzić zielone i sprawiedliwe ożywienie gospodarcze. Dzięki zapewnieniu miastom znaczącej roli do odegrania w tym krytycznym czasie oraz dzięki wykorzystaniu ich wiedzy i wiedzy fachowej, polityka klimatyczna UE stanie się bardziej zrównoważona, sprzyjająca włączeniu społecznemu i odporna.

Jesteśmy gotowi współpracować, aby wspólnie zaprojektować zieloną, zdrową i bezpieczną dla klimatu przyszłość Europy.

Podpisany przez:

• Ahmed Aboutaleb, burmistrz Rotterdamu,
• Kostas Bakoyannis, burmistrz Aten,
• Philippe Close, burmistrz Miasta Brukseli,
• Ada Colau, burmistrz Barcelony,
• Gergely Karácsony, burmistrz Budapesztu,
• Anna König Jerlmyr, burmistrz Sztokholmu,
• Fernando Medina, burmistrz Lizbony,
• Virginia Raggi, burmistrz Rzymu,
• Giuseppe Sala, burmistrz Mediolanu,
• Dr Eckart Würzner, Burmistrz Heidelbergu