Przez wieki opowiadaliśmy dzieciom baśnie i legendy. Czy potrafiliśmy wcielić w życie zawarte w nich przestrogi?

Kwiat Paproci

Jest co najmniej kilka polskich legend, które niosą podobne przesłanie. Kwiat Paproci miał przynieść bogactwo temu, kto go odnajdzie. Tak też się stało, kiedy młody chłopak wiedziony słowami legendy odnalazł kwiat pewnej Wielkanocy w środku lasy. Bogactwo okupione było jednak kosztem zaniedbania najbliższej mu matki. Chłopak nie mógł kupić jej dłuższego życia za zdobyte bogactwo.

Złota Kaczka

Złota Kaczka, która zamieszkała w warszawskich podziemiach, także rozdawała góry złota. Odnalazł ją młody żołnierz. Nie potrafił on jednak wydać całego bogactwa w ciągu jednego dnia nie dzieląc się nim z kimś biedniejszym od niego. Wieczorem bogactwo znikło i żołnierz pozostał tym, kim był przed odnalezieniem złotej kaczki.

Skarbek ze Szmaragdowego Jeziora

Pod Szczecinem skarbu ukrytego w głębokiej jaskini strzegł duch zwany skarbkiem. Legenda zaprowadziła grupę śmiałków po ukryte tam kosztowności. Jednak nie zdołali oni wynieść całego skarbu z jaskini zanim gniew ducha nie zalał jej całkowicie wodą w kolorze szmaragdów, które zatopiła. Szmaragdowe jezioro jest prawdziwe i znajduje się w miejscu dawnej kopalni kredy.

Kopalina z tej Ziemi

Paliwa kopalne przynoszą nam bogactwo od ponad 150 lat. Strzegli ich od wieków różni skarbkowie, ale udało nam się je wydrzeć spod ich kurateli. Powoli jednak legenda o kopalnym bogactwie ukrytym w głębiach ziemi zaczyna o sobie przypominać. Coraz więcej grzmotów, ulewnych deszczy, silnych wiatrów, podnosi się poziom morza. Czy uda nam się uratować wszystkich ludzi przed klątwą kopalin? Czy przestroga globalnego ocieplenia się wypełni?

Jaka legenda zostanie po węglu?

Aby to zakończenie nie było złe Fundacja Instytut na rzecz Ekorozwoju przystąpiła do kampanii CAN-Europe „Beyond Coal”. Od dawna już pytamy: „Co po węglu?”. On prędzej czy później się skończy, więc może lepiej wcześniej my skończmy z nim.