Gazociąg północny ma rozciągać się na dnie Morza Bałtyckiego, na przestrzeni 1220 km pomiędzy rosyjskim Wyborgiem a niemieckim Greifswaldem. Gazociąg ma transportować do 55 mld metrów kwadratowych gazu rocznie, czyli ilość wystarczającą do zaspokojenia potrzeb ponad 25 mln gospodarstw domowych.

Gazociąg to wspólny projekt czterech dużych firm: Gazprom, BASF / Wintershall Holding AG, E. ON Ruhrgas AG i NV Nederlandse Gasunie. Głównym członkiem konsorcjum jest rosyjska spółka Gazprom, posiadająca w nim 51% udziałów.

Ogólnoeuropejski charakter inwestycji podkreśla status projektu w ramach unijnych transeuropejskich sieci energetycznych. Status ten potwierdzono w 2006 r. Całkowity budżet ocenia się na 7,4 mld euro, co czyni go jednym z największych prywatnych finansowanych projektów infrastrukturalnych, jakie kiedykolwiek próbowano zrealizować.

20 października 2009 r. Dania stała się pierwszym krajem, który udzielił pozwolenia na budowę dla gazociągu północnego, a Szwecja i Finlandia podążyły za jej przykładem 5 listopada. Rosja udzieliła pozwolenia 18 grudnia, a Niemcy 28 grudnia zgodziły się, aby część rurociągu przekroczyła ich strefę ekonomiczną. Projekt budzi kontrowersje w wielu krajach, m.in. w Szwecji, Polsce i krajach nadbałtyckich.

Wspominani dostawcy stalowych rur to: Europipe (Niemcy), OMK (Rosja) i Sumitomo (Japonia). Kontrakt opiewa na kwotę około miliarda euro. Według oficjalnego komunikatu prasowego konsorcjum niemiecka spółka Europipe otrzyma 65% wartości kontraktu, rosyjska 25%, a pozostałe 10% japońska. Decyzja ta została podjęta przez Komisję Akcjonariuszy po wnikliwej ocenie ofert firm niemieckich, japońskich oraz rosyjskich.

Drugi przetarg, realizowany w ramach projektu i dotyczący drugiej 1220-kilometrowej nitki gazociągu mającego połączyć rosyjski Wyborg z niemieckim Lubminem, nie jest w żaden sposób powiązany z przetargiem z roku 2007, dotyczącego wyłonienia dostawcy stali na budowę pierwszej nitki. Dostawa rur do budowy tej części gazociągu planowana jest na początek maja 2010 r.

Paul Corcoran, dyrektor finansowy konsorcjum gazociągu północnego, stwierdził niedawno, że kryzys gospodarczy okazał się korzystny dla projektu, ponieważ ceny stali spadły znacznie bardziej niż wstępne szacunki konsorcjum. – Łączna suma zamówień (1 mld euro) wynosi mniej niż koszt pierwszej nitki rurociągu, co odzwierciedla obecny rozwój rynku, zwiększoną konkurencję i nowo dostępne możliwości – powiedział Henning Kothe, kierownik projektu gazociągu.

Otwarcie przetargu na dostawę rur miało miejsce w lutym 2009 r. Wstępnie do udziału zakwalifikowało się sześciu producentów z Japonii, Rosji i Niemiec i to oni zostali zaproszeni do składania ofert. Wstępne kwalifikacje odbywały się poprzez sprawdzanie doświadczenia oferentów albo produkcję próbną. Wszyscy potencjalni dostawcy musieli wykazać się możliwością produkcji stalowych rur o dużej średnicy, odpornych na wysokie ciśnienie, do zastosowania pod wodą oraz spełniających międzynarodowe standardy jakości.

Zgodnie z oficjalnym komunikatem konsorcjum gazociągu północnego, rozpoczęcie budowy pierwszej linii planowane jest na dzień 1 kwietnia 2010 r.

źródło: EurActiv